ตะกรุดโสฬสมงคล  อ.หนู กันภัย

   ตะกรุดที่สร้างจากตะกั่วเก่าของทางสำนัก บรรจุอักขระยันต์โสฬสมงคล

   ยันต์โสฬสมงคล
   เป็นยันต์เลข 3 ชั้น ชั้นนอกลงด้วยเลข 16 ตัว ( โสฬสคำนี้แปลว่า 16 ชั้นฟ้า อันมีอินทร์ , พรหม , ยม ,นาค และพระคณาจารย์โบราณ จะกล่าวพรรณาถึงเมื่อเวลากระทำพิธีบวงสรวง ในการบูชาครูทุก ๆ ครั้ง ) ด้วยสูตรโสฬสรอบกลางลงด้วยเลข 12 ตัว ลงด้วยสูตรตรีนิสิงเห , รอบในลงด้วยเลข 6 ตัว , ลงด้วยสูตรจตุโร แล้วทำการลงอักขระเพื่อล้อมรอบยันต์ทั้ง 4 ด้านด้วยพระคาถาบารมี 30 ทัศน์ ส่วนพระยันต์ไตรสรณาคม ประทับหลัง เมื่อม้วนแล้วยันต์จะอยู่ด้านนอก ล้อมด้วยอิติปิโส ฯลฯ ภควาติ ลงด้วยสูตรรัตนมาลัยเป็นตาม้าหมากรุกโดยรอบ ( พระยันต์นี้แม้แต่สมเด็จพระสังฆราชแพ วัดสุทัศน์ กรุงเทพฯ ผู้เจนจบในพระยันต์ร้อยแปด ทรงพิจารณาแล้วเห็นว่ายันต์โสฬสมงคลเป็นยันต์อันวิเศษสุดกว่ายันต์ทั้งปวง พระองค์ได้นำไปประทับในพระอุโบสถของวัดสุทัศน์ฯ และเขียนสอดใส่ไว้ใต้หมอนหนุนศรีษะตลอดเวลา จนกระทั่งมรณะภาพเมื่อปี พ.ศ. 2487 จึงได้พบแผ่นยันต์นี้ )

   เรื่องราวโสฬสมงคลธรรมนั้นเกิดขึ้นเมื่อครั้งท้าวปรนิมมิตวสวัตดีมาร ได้พ่ายแพ้แก่พระพุทธองค์ กระทั่งพิณประจำพระองค์หล่นตกแล้วท้าวสักกะเทวราชนำไปมอบให้ปัญจสิงขรคนธรรพ์เทวบุตรนั้น ตำนานชาวพุทธที่ได้บันทึกเรื่องราวในปฐมสมโพธิกถานั้นได้บันทึกต่อว่าท้าวพระยามาราธิราชได้นั่งขีดแผ่นศิลา (ปถวี) เทียบบารมีระหว่างตนกับพุทธองค์ (พระสิทธัตถะบรมโพธิสัตว์) อยู่ ก็พบว่าอันความรู้ที่พระบรมโพธิสัตว์สิทธัตถะทรงมีมากกว่าฝ่ายตนอยู่ถึง 16 ประการทีเดียวอันเป็นเหตุให้ พระยามาราธิราชและฝ่ายเสนามารพ่ายแพ้อย่างยับเยิน โดยดุษฎีไม่ว่าด้วยเหตุผลปกติ ไร้เหตุผลและเหนือเหตุผลอันปกตินั้นก็ตาม “โสฬสมงคล” อันเป็นความรู้ที่เหนือกว่าวิชาฝ่ายมารในทุกกระบวนที่บันทึกไว้นั้นก็คือทานบารมี , ศีลบารมี , เนกขัมบารมี , ปัญญาบารมี , วิริยะบารมี , ขันติบารมี , สัจจบารมี , อธิษฐานบารมี , อุเบกขาบารมี (คือบารมีสิบตามสิบศูนย์ที่กล่าวข้างต้นที่หลอมรวมเป็นเครื่องหยั่งรู้ “ญาณ” , อินทรียปโรปริยัติญาณ คือความรู้เรื่องธาตุอินทรีย์ ที่มีระดับแตกต่างกันของสัตว์ทั้งหลาย , สยานุสยญาณ ความรู้เรื่องโครงสร้างของกำเลศ ที่ปรากฏในสันดานสัตว์ทั้งหลาย , มหากรุณาสมาบัติญาณ ความรู้การเข้าสมาบัติ โดยอานุภาพมหากรุณาใหญ่ , ยมกปาฏิหาริยญาณ ความรู้ในปาฏิหาริย์แห่งธาตุที่มีสมบัติคู่ตรงกันข้าม , อนาวรณญญาณ ความรู้ในธรรมที่อยู่นอกพ้นกิเลส , สัพพัญญุตญาณ ความรู้ในธรรมทั้งปวงได้อย่างไม่มีขอบเขตจำกัด
   หกประการหลังที่เป็นการรวบยอดความรู้อย่างพิเศษ นี้เองคือ “อสาธารณญาณ” เป็นเรื่องเฉพาะ ในองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นไม่ปรากฏในพระสาวกใหญ่ น้อยทั้งหลาย ซึ่งเกิดจากความรู้อย่างถ่องแท้ในบารมีทั้งสิบ ทั้งสินในประการสุดท้ายที่เกิด “สัพพัญญุตาญาณ” นี่เองที่กล่าวมาข้างต้นว่าหากสำเร็จโสฒส คือผู้แจ้งโลก กระบวนความรู้ ในศาสตร์โสฬสได้ถูกนำมาสังเคราะห์ใช้ประโยชน์ในเรื่องราวต่าง ๆ อย่างการถอดสมการของโลกธาตุที่แทนค่าความสัมพันธ์ของสรรพสิ่งอย่างระบบตัวเลขที่มีความเกี่ยวพันกันจากจำนวนหนึ่งไปสู่จำนวนหนึ่งเป็นสหสัมพันธ์สมุทฐาน แบบวิธีการอธิบายความสัมพันธ์ระหว่างสรรพสิ่งด้วยปรัชญา “หนึ่งคือทั้งหมดและทั้งหมดก็คือหนึ่ง” ความสัมพันธ์ของตัวเลข ก็จะเป็นแบบ การผสมผสานของสหธาตุธรรม ดิน-น้ำ-ลม-ไฟ ที่มีความแก่อ่อน ในลักษณะธาตุธรรมที่แตกต่างกันออกไป โดยจะเกิดร่วมกันเสมอ จะขาดธาตุใดมิได้ การกำหนดการคิด สะระตะโสฬส จึงเริ่มจากจำนวนสิบ ที่มีฐานในการวางตัวเลขต่างออกเป็นสี่ เขต (ทวีป) จนเกิดตารางโสฬสที่เป็นการจัดวางตัวเลขในอัตราต่าง ๆ อย่างสมดุลโดยตัวเลข 1-2-3-4 นั้นก็มีอัตราผลรวมเท่ากับ 10 เป็นเลขประธาน (รายละเอียดของการแจกแจงตัวเลข 1-2-3-4 เป็นตารางโสฬส “2 3 4 1 ผู้ใดคิดถึง ลุ ซึ่งโสดา ถ้าคิดมิได้ ให้เอาที่แร้งกับกา หนีที่คว่ำ ให้เอาที่หงาย หนีที่ตายให้เอาที่เป็น ผู้ใดคิด 6 เห็น ได้ทองทุกวัน”ดังนี้จะเห็นว่าเลข 6 นี้ก็เป็นรหัสหรือกุญแจสำคัญตัวหนึ่งในการไขปริศนาโสฬส บางโบราณาจารย์ท่านเรียกว่า คือ “กุญแจทอง” ทั้งนี้ต้องอาศัยหลัก 2-3-4-1 เมื่อรวมกันเท่ากับ 10 และ 1+0 ก็เท่ากับ 1 เหล่านี้คือรหัสเลขกลที่ปัจจุบันมีความรู้ที่เรียกว่า “เลขศาสตร์” ที่มีการนำมาไขปริศนาเหตุการณ์ต่าง ๆ ในปัจจุบันได้ถูกต้องอย่างน่าประหลาดใจสำหรับตัวเลข 6 ที่ว่าเป็นปริศนา ในการไขเรื่องราวต่าง ๆ นั้นก็ มีการตีความปริศนา เลขทั้ง 9 ตัวไว้ เทียบกับจำนวน 6 พออภิปรายเทียบเคียงตาม กฎพระไตรลักษณ์ได้ดังนี้
ทุกขัง คือ 1+2+3=6 อนิจจัง คือ 4+5+6 = 15 คือ 1+5 = 6 อนัตตา คือ 7+8+9 = 24 คือ 2+4 = 6
ซึ่งเอาแค่ 1+2+3+4 = 10 เท่ากับหนึ่งเป็นกลให้นับเวียนไป อย่าทิ้ง 1 ถึง 9
 

   การแจกแจงเลขกลบทดังกล่าวทำให้เกิดความเข้าใจความสัมพันธ์ ของธาตุทั้งมวลที่ปรากฏขึ้นในโลกและอาศัยควรามรู้ในความสัมพันธ์ต่าง ๆ นั้นบริหารธาตุธรรมเหล่านั้นให้เป็นไปตามปรารถนา โดยการหยั่งรู้คำนวณธาตุเหล่านั้นก็จะทราบอดีต (ก่อนมีมาในสถานะที่ปรากฏนั้น) การดำรงอยู่ในปัจจุบัน (สถานะที่ธาตุธรรมนั้นดำรงอยู่หรือการคงสภาวะอยู่) อนาคต (สิ่งที่ธาตุธรรมนั้นกำลังดำเนินวิถีที่ตนเองเปลี่ยนแปลงไปยังสถานะอื่นอีก)

   บางความเชื่อกล่าวว่า ผู้ที่สักยันต์นี้ บางครั้งก็อาจได้ยินเสียงแปลกๆ เวลาเดินผ่านศาลพระภูมิ จึงเชื่อกันว่าพระภูมิอาจลุกขึ้นมาทำความเคารพยันต์นี้ แต่ก็ต้องประพฤติปฏิบัติตนให้เป็นคนดี รักษาศีล ทำสมาธิเป็นประจำ จึงจะเกิดสิ่งดีๆขึ้นกับตัวเรา